Dzisiaj budzę się i czuję się jeszcze bardziej samotny
Choć dostrzegam i dobre strony
Moje serce tak mocno zadrżało w posadach
A potem ból ustał
Arktyczny podmuch utworzył twierdzę
Barykadując me serce wrażliwe przed bólem
Nie dlatego , że miłości nie miałem
To dlatego , że naprawdę kochałem
Muszę iść dalej
Tak długo jak będę oddychać
Zapamiętam
„nas jako dwoje”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz